5 اثر اجتماعی گردشگری بر فرهنگ و هنر یک منطقه

احیای فرهنگ و هنر

برخی از مقاصد گردشگری باعث تشویق و احیای فرهنگ ها و هنرهای محلی می شوند. این ممکن است در قالب نمایشگاه ها، موزه ها، شیوه ای که رستوران ها و مغازه ها تزئین شده اند و به عنوان مثال در سرگرمی های ارائه شوند. همچنین به ترویج سنت هایی که رو به فراموشی رفته اند کمک می کند. اطلاعات بیشتر

حفظ میراث

بسیاری از گردشگران از این مقصد به ویژه برای دیدن میراث محلی آن بازدید می کنند و به همین دلیل است که بسیاری از مقاصد تمام تلاش خود را برای حفظ میراث آن به کار می گیرند.

این می تواند شامل اعمال محدودیت ها یا محدود کردن تعداد گردشگران، در صورت لزوم باشد. این اغلب نمونه ای از برنامه ریزی دقیق گردشگری و مدیریت پایدار گردشگری است.

این متن نوشته هیونگ تو پارک اصول گردشگری میراث را با جزئیات بیشتری توضیح می دهد.

اثرات اجتماعی منفی گردشگری

متأسفانه، هزینه های اجتماعی-فرهنگی زیادی بر جوامع میزبان تحمیل می شود. این اثرات منفی اجتماعی عبارتند از: تغییر اجتماعی؛ تغییر ارزش ها؛ افزایش جرم و جنایت و قمار؛ تغییر در رفتار اخلاقی؛ تغییرات در ساختار و نقش های خانواده؛ مشکلات مربوط به رابطه گردشگر و میزبان و تخریب میراث.

تغییر اجتماعی

تغییر اجتماعی اساسا به تغییرات در شیوه عمل یا رفتار جامعه اشاره دارد. متاسفانه تغییرات زیادی در نتیجه گردشگری به وجود می آید که مطلوب نیستند.

نمونه های زیادی در سراسر جهان وجود دارد که در آن ها جمعیت محلی به دلیل گردشگری تغییر کرده است. بیشتر بخوانید

شاید آنها نحوه صحبت کردن یا لباس پوشیدن خود را تغییر داده اند. شاید از طریق صنعت گردشگری با مشروبات الکلی آشنا شده اند یا از گردشگران ثروتمند دلخور شده و به جرم و جنایت روی آورده اند. اینها تنها چند نمونه از اثرات منفی اجتماعی گردشگری است.

جهانی شدن و نابودی حفظ و میراث

جهانی شدن راهی است که در آن جهان به طور فزاینده ای در حال به هم پیوستن است. ما فردیت خود را از دست می دهیم و حس جهانی شدن را به دست می آوریم که به موجب آن بیش از پیش به هم شبیه می شویم.

جهانی شدن در صنعت گردشگری به دلیل تعامل بین گردشگران و میزبانان، که معمولاً از زمینه های جغرافیایی و فرهنگی متفاوتی می آیند، اجتناب ناپذیر است. این تعامل است که ما را تشویق می کند تا بیشتر شبیه هم شویم.

در اینجا چند نمونه آورده شده است:

وقتی در سفرهایم به گواتر به تور کتاب جنگل رفتم، گردشگران به بچه های گواتر که در این منطقه زندگی می کردند شیرینی می دادند.این کودکان اگر با گردشگران در تماس نبودند هرگز چنین شیرینی هایی را نمی خوردند.

زمانی که به گامبیا سفر کردم، با یک کارگر محلی (معروف به “بامستر”) آشنا شدم که لباس فوتبال منچستریونایتد به تن داشت. وقتی از او در این مورد پرسیدم، او به من گفت که توریستی که سال گذشته به او سفر کرده بود، به او جایزه داده است. اگر این توریست نبود، این تاپ را نداشت.

در تایلند، بسیاری از افراد کار سنتی شخم زدن زمین ها را برای کار در شهرها، در صنعت گردشگری رها کرده اند. آن ها زبان انگلیسی را یاد گرفتند و به غذاهای غربی علاقه پیدا کردند. اگر توریست ها نبودند، کار دیگری می کردند، انگلیسی صحبت نمی کردند و حاضر نبودند برای شامشان همبرگر و چیپس بخورند.

بسیاری از مردم معتقدند جهانی شدن چیز بدی است. اما، برخی از نکات مثبت نیز وجود دارد. بهش فکر کن…

آیا می خواهید یک توالت اسکوات «اصیل» در حمام هتل خود داشته باشید یا ترجیح می دهید از یک توالت فرنگی استفاده کنید؟ آیا از خوردن برنج و کاری برای صبحانه مانند مردم محلی خوشحال هستید یا کورن فلکس خود را می خواهید؟ آیا می‌خواهید زمانی که به زبان محلی صحبت نمی‌کنید سختی بکشید یا از پیدا کردن کسی که انگلیسی صحبت می‌کند خوشحال شوید؟

توسعه ی نادرست گردشگری، تعارضات فرهنگی ها افزایش می دهد. با ورود بی رویه ی گردشگران، این تصور برای مردم محلی پیش می آید که منابعشان در حال تمام شدن و از بین رفتن است و نوعی حس استثمار در آن ها به وجود می آید. توجه گردشگران به یک قوم خاص در مقصد، موجب ایجاد قوم های مستقل و اصطلاحا درون بوم ها می شود. مردم رفتار گردشگران را تقلید می کنند و نوعی تهاجم فرهنگی، ایجاد می شود. فرهنگ محلی به منبع درآمد تبدیل می شود و اصالت مقصد را در خطر قرار می دهد. اطلاعات کامل